Çok Sıkıldım

bir çocuk vardı sıkılmış , hayatı yıkılmışkitapları yakılmış yazında dahi kış-ailesiz-cümlelere sığdırmış senelerce derdinievinde dahi yabancıymış aynadaki kendimiinanmak istemezmiş gazetelerde yazılan yalanlaraama herkes doğru sanmışo da inanmak zorunda yaşartlamış salakça doğrular ve baskılar sonahazırlamış bavulu çıkıp evinden düşmüş yolatüm insanlar yabaniymiş dişlerinde boyakızıl kan gibiymiş hertarafta oyunlar ve foyadeymiş böyle olmaz terk edilmiş bir zombi diyarındadün de aynı bugin de bence aynı olur yarın dagarda bekleşen bir kalabalık şehit cenazesikarda eriyen kardan adamı yıkmış kader çetesibir sabahı olsun istemiş temiz güneşli kuş sesigelmemiş ki baharı baharın annesinden kaçar gibine var ki aslında çok basit olmaktanhep kasıp bulmaktan , rap yazıp durmaktançok sıkıldım , kaderim al beni kucağına salla ninnilerlene var ki aslında çok basit olmaktan hep kasıp bulmaktan rap yazıp durmaktan çok sıkıldım , hikayem anlat beni tüm gerçeğinlegişede gülmeyen bir memur demiş ki oğlum 40 lirabu çocuk abim demiş benim cüzdan evde kaldı yavermezmisin bir seferlik amca bir biletgülünce amca anlamış çocuk bu hayat harbi kapkaraaslında herkes kadar normalmiş arzuları beklentileriistediği sevmek sevilmekmiş sorarsan bir de elma şekeribir küçük asker oyuncağı varmış ama sevmezmiş harb etmeyihayallerinde var olan bisikletsin de patlak tekeridönmüş evine hayli geç vakit rüyada aile aile yani anne kardeşler falan baba yokmuş yinedönmüş odası cehennem ya , sönmüş ışığı uyurkenbir rüya görmüş anası mezarı başında öyle ağlarkengerçek sanmış rüyasını ertesi sabah bir ruhgezmiş evde tek başına geçen günler güruhböyle kahvaltıda üç tabak var sofrada anne iki kardeşama o yok çünkü harbiden ölmüş anla tüm cihana sulh !ne var ki aslında çok basit olmaktanhep kasıp bulmaktan , rap yazıp durmaktançok sıkıldım , kaderim al beni kucağına salla ninnilerlene var ki aslında çok basit olmaktan hep kasıp bulmaktan rap yazıp durmaktan çok sıkıldım , hikayem anlat beni tüm gerçeğinle