Aşka Ölümüne

sandıktan çıkan bir iki kırık beyazlı ümittianne eli değmiş sandık lekeli hayallerdi!zaten annemin hayalleriydi beni yaşatan!isyan olsa da,sevinç olmasa da!ben o istedi diye yaşadım hep! isyanların içinde gülücükle durmayao var diye boyun eğdim (çaresizce)kalbimde hançerle aşklarıma veda ettim!bunu o da istemezdi ama yaşam isteklerimizi sormamıştı!onukini de!kim yazmıştı bizim kaderimizi futursuzca?öngörüşü köre bağlanmış faninin ellerinden mi çıktı tek sıkımlık canımız?biz bilmeden ne suç yapmışız?biz galiba bilmeden nefes almışız!(veren rabb dı!)biz galiba bilmeden aşık olduk!(gösteren rabb dı!)biz galiba bilmeden sevdik yürekten!( sev diyen rabb dı!)biz kendini ilah sananlardan yara aldık!(yarayı veren rabb mı?)isyan mı ettik anlamadan?tutmadığımızdı gözlerimizden akan!kafilede sıraya girmişiz sırdaşlarımızlasıkılmadan elimizi açtık dert de olsa gelen!gocunmadan "hoşgeldin" dedik!gidenlere veda etmediksegururumuzu da kendimiz okşayalım diye...her gelene açık kapılar bıraktık sandıkoysa hergiden kapıyı biraz daha aralık yapmış!vurgunlarımda güneşti canımı acıtan!sevdim dedim çünkü bi çok kızıllıkla merhaba dedi güne vatan!istemem kızıla boyanmasın hicvim yine de yüreklere mutluluk saçacak kadar sevecen değilim!aşklarım annelerimden kalanbilsem ki sonunda mutluluktu göz kırpanalacaktım elime can çıkartan bir sapan!nutuklar mıydı aşkı ölüme iten?saflıkla basite indirgenmiş sözlere miydi sitem?bir buz kalıbıyken suyun içinde çözülemez miyiz hiç dem?arzular şelale....ölümler bahane....her can çekişmede,aşka ölümüne...