Bu Yaşamamız İçindi

Bugün yine hava soğuk, sol tarafım kırık dökükYokluğunla değişen her şeyi atıcam çöpe döküpVe merak ettiğin bütün soruları cevaplayıp gidicem buralardan;Ulan yeter artık, bıktım yokluğundan!Kapanmıyor gözlerim fazla görüyom resminiAl ve git hayalini burdan deliriyorum seslenipKafamda bin bir türlü ağrı var hiç bi zaman geçmediBende unuturum dedim inan ki aspirinler kesmediAyakta kaldım bugünde hayalinle beslenipKulaklarımla konuşuyo gidişinin ayak sesleriKorkuyorum artık birazcık bana da ses verinÜzüleceksin belki ama bak ben hala pes etmedimBen bittim derdimi sadece anlatıyorum kağıdaSen gittin kadın derdini anlatıyosun onlaraBelki bir gün gelcek pişman olcan yaptığına amaBiz bittik artık hep koşucam karanlık sokaklaraNakarat:Sen gittin belki de ama ben kaldım hayalinleHaberin yoktu ama, konuşurum resminleYokluğunla değişti benim telaffuzum amaNe kadar uğraşsamda, bütün çabalarım nafile Şu an ellerimle, çiziyorum gökleriNe kadar sesini duysam da, bu öfkem hiç dinmediDersimden geçtim ben gözlerini resmedipYazdıklarımı nedense benden başka kimse görmediÇok şey yaşadım bak, ben yinede ölmedimSana mektup yolladığım güvercinler geri dönmediSana gelen her yolu ben ölümle beraber dinledimSivas bu kadar yanmadı inan, gezi böyle direnmediBenim sokağım böyle işte hep ambulans sirenleriKöşebaşında vazgeçenler çektiler tinerleriKaçırdım artık mutluluğa giden bütün trenleriKimsenin umrunda değil ki ulan nasılsa hep biten benimBu gemi ilerlemez artık okyanusun baya derinGiderken taktılar kollarıma ters kelepçeyiBırak lan beni amirim verdim işte ifademiBu kalemimin güzelliği, yokluğunun hünerleri!(İşte buda yaşamamız içindi)Nakarat:Sen gittin belki de ama ben kaldım hayalinleHaberin yoktu ama, konuşurum resminleYokluğunla değişti benim telaffuzum amaNe kadar uğraşsamda, bütün çabalarım nafile