Çığlıklar

Verse 1:Kalem kırılır akar kanım Yeniden ayaklandımBelki tanımazsın sokaklarıma aşinayımHatıralarım hep karanlık burada doğmalıydımEskileride hatırlardım vardı kadere isyanımIslandım ıssız bi gecenin en soğuk zamanıEn derin firarım her tarafım yaralıydıKaldır bi başını bak lan serin etrafınaPislik dolu sokaklarda belkide korkarak yaşardımBazı zamanlarıda mutluluk kadar yakındıKaderin ordan oraya savurması gençliğimin yok olmasıYok olmasın istersin çaresiz gülersin abiDengesiz yürürsün aynen engebeli bu yollardaKiminiz hatırlardı beni lan hastane köşelerindeKiminiz hatırlardı belkide adliyede sekizlerdeKiminiz hatırladı belki bir şarapla caddelerdeBiriniz hatırlardı belki iki elinde bir karneyleNakarat:Çığlıklara isyanlara çırpınışlaraBüyüdüğüm kana bulanmış sokaklarındayım halaBurda değil, Kaderim yazılmış en başlardaÇıkmaz bi yolda ağlarken utanma Verse 2:Kimselerde sormadı beni ağlarkenYetimhanede nerdeyim beni bul, neden yüzüme kimse bakmaz lenKana susamış insanların ellerinde bir maşaykenHerkes gelip abi der beni bir katil zannederlerAynı sokaklarda büyüdük hepimiz aynı caddelerdeKimsesiz çocuklarıydık kalabalık şehirlerindeÖfkelerimiz aynı duygularımız aynı yinede bataklıklar aynıGirip yada boğulup çıkan farklıDüşlerimiz aynı değil gülüşlerimiz aynı değilBilemem annenin evladına gösterdiği sevgi nedirYaşamakta nedir burada gecelerimiz aynı değilHayallerime küstüm oğlum hayallerimiz aynı değilTüm insanlar uykudaydı evlerinde, Ben yazarkenUnuttum sigara dumanı sardı bedeni, DüşlerkenAdaletini siktiğimin dünyasına gülemedim benİsyanlarım aynı değil bir gelecek düşlerkenNakarat:Çığlıklara isyanlara çırpınışlaraBüyüdüğüm kana bulanmış sokaklarındayım halaBurda değil, Kaderim yazılmış en başlardaÇıkmaz bi yolda ağlarken utanma