Hüzün Yoldaşım

Güneş aşıp gitti yine hiç görmedin dağlardanGece ağır ağır indi şu koskoca kenteBir ben kaldım yalnız çaresizBirde boyacı esmer çocuklarDön gülüm yine gel gülümUğruna her gece sabaha dek öldüğümDön gülüm yine gel gülümUğruna her gece sabaha dek öldüğümÜrettik yeşerttik sonunda ayrı düştükAyrı derelerden akıyor şimdi hayatBir ben kaldım ortasında kavganınBirde karanfil yürekli çocuklarDön gülüm yine gel gülümDayanmaz artık hasretine bu ömrümDön gülüm yine gel gülümDayanmaz artık hasretine bu ömrümAnlatılmaz bir sevda bu sızısı ta içimdeHangi sözcüğe sığar ki şiiri yüreğimdeÇözülmez ki bu bir kördüğümUğruna her gece sabaha dek öldüğümDön gülüm yine gel gülümDayanmaz artık hasretine bu ömrümDön gülüm yine gel gülümDayanmaz artık hasretine bu ömrümDön gülüm yine gel gülümUğruna her gece sabaha dek öldüğümDön gülüm yine gel gülümDayanmaz artık hasretine bu ömrümDön gülüm yine gel gülümUğruna her gece sabaha dek öldüğümDön gülüm yine gel gülümUğruna her gece sabaha dek öldüğüm