Duygu Mezarı

Dostlarım az oldugu kadarda özdürBizde namus aynı zamanda agızdan çıkan sözdürEger bigün sözümden dönersem tetigi çek ve öldür,Bu dostumun bana verebilecegi en güzel ödüldür.Herseyim yarım hiçbirşeym tam olmadı,Eğer gülmek magrifetse becerikli olamadımÇocukken kurdugum hayallerimin dostu geceydi.Sehere sakladım dualarımı bu gecede uyumadımKörelen kalbimin çıglıklarını kimse duymadıOnca insan içinde yalnızlıgım son bulmadıÇok istedim duygularım cüssem gibi olsunMalesef güçsüzüm kırılgan ve mutluluktan yoksun.Her kurdugum hayalin sonu bi bardak soguk su.Bu yüzden istemem kalbim hayatla kumara otursunHer zaman düşlerim huzur diyarında sonsuzuAma hüzün tetikte bekler ve oynar hep son kozu.Halim yok hayatla cenk edecekKalbim duygu mezarına gömülecekkk Bu hayat bu şehir düşeni yerin dibine sokuyor.Seveni güleni mutlu olanı hemen üzüyorTek korkum allah yoksa bi dk durmam Bu hayattan bu kadar sogumuşken artık hayal kurmamÇok kırdılar beni sabır küpüm doldu artıkAdalet kurşununu sıkarken asla gözümü kırpmamGecenin ayazıyla dans eden yagmur sesiGözyaşlarımı yatıştıran huzurun takendisiRuhumun yorgunlugunu dindiren bu maneviyatı hissettkçeHaz aldım yaşamdan kimse görmesin