Şiirbaz şarkı sözleri
Gözümü Ankara'mda açtım saat sabah beşe dogruKulaklarıma fısıldayan babam bikaç hece dolduHafızama o gün sefa gözlerini açmıştı hayataYuvasıydı yarı yıkık bi gecekondu.Sonra İstanbul ilk adımlarım içimde neşe bolduİlk oyun ve ilk yaralar acım ne ilk ne de sondu.Gece korkup açtığımda radyonun sesiniRuhuma değen ilk adam, babamdan sonra Neşet oldu.Dede korkut hikayeleri dinlemiştim BursamdaBi muhacır mahallesinde dört yılım kursam daBüyük hayaller hiç bi zaman olmamıştı sorun çünkü;Çizgi filmlerde düşmüyodun havada dursanda.Bakmazsan aşşagıya sonra okul oldu musallatTeneffüs zilini çıkış sanar şiir uslanmazVursanda sızlanmam alıştıgımdanYalanla beslemek istediler hepsi ben sürekli kussam da.Koskoca şehirler,bana dar geliyo söyle neyim ben ?Dünya beni zehirlerken ben donkişot hayat degirmen.Babam gurbetinde, biz de evde savaşırdık bahanemizYoktu hayat bütün zübbe çocuklarına şahanedir.Üçüncü evimizden taşınırken farkettimHatırlayamamıştım bu şehirdeki ilk mahallemi.Hem hafif hem agır benim ki dilsiz ve sagır benimO ufacık kalbim ancak dört şehire sıgar benim.Ödevlerim bittiginde ilk işimde oynamaktı anne lütfenPokemon başlayınca çagır beni.Ve tekrar Ankarama dönerken ilk parçamlaSabahladım uykusuzumki sırtımda var çantaKalcam bak derslerden kaygısı yok o günlerdeMatematik dört işlemden ibaretti kavgamdaEksik olmaz sonra bilmedigim kavramlarHayatıma engel oldu kimse yokken arkamdaGeldim 19 yaşına o yüzden ayaga kalk ve savaş kardeşimBursa, İstanbul, Ankara ve Çarşamba.
