Fobistan

Bölüm 1Cesetlerden asfalt, cesetlerden köprüOnun cesetlerle dolar cebi, benim ise gönlümGözümü es geçmem haksızlığın tavan halidirOkulda yıllarca öğretildi yalan tarihin-Güven, bundan bahsetmek aptallığın ta kendisiHayat senin kurallarını iplemez, sen hakem misin ?Sadece oyuncusun, belkide kuklaZaafların senle insanlar arası bi tutkal-Bu hal iğrenç, empatiden geldi çözümTehlikesiz olduğunu sanarsın sen ki közünO tekrar alevlenir..Bitersin kendi içinde, olmaz haberleri..-Masumken seversin, zamanla irin dolarCiltlerce şiir yazarım, sanarsa dilim topalHayat çok garip, tek kişiye odaklanKimisi kalbinde günübirlik konaklar-Bi kafir gülümsedi, imanından tedirginsinŞeytan sohbetimizde, dedi : ilk yenilgimsinBi sır vereyim şu evrende poker surattakiHayalet kıvamı tebessüm kadar belirginsinBölüm 2Yüze vurmak iş değil, bam teline mızrabımGetirdi sonunda o övdüğün cesaretin cızlamıElbet mutlu olmanında vakti gelir de mi ?Azrail baktı böyle olmayacak, kalk gidelim dedi-Tek kalemde değil bu, silgimi bitirdimSanırım gri evrene karşı ilgini yitirdinÇokta takma, biz bizi bitirdik, suçlu ise meçhul..Salaklar aşikar, gizlidir ilimli-Masum var mı ? Sanmıyorum, olup akıl baliHepimiz ölücez desen derler, bakın kahinHer bişeyi abartmakta yarışmaktalarBirde birbirlerini öldürüp barışmaktalar-Farklı dili konuşmak mı savaşların sebebi ?Ne bu sıkı dostluk, o öldürdü kundaktaki bebeniYasakçı zihniyet görüldükçe zalimYaptıklarıyla kolayca övündü be kafir-Hepsi dahi yaratıklar, yok insan deliYaşayan sensin toz pembe, komik san beniSizin sahte güzelliğine kandığınıza dünyaBenim vicdanımın gördüğüne fobistan denir