Bidesen

yeşil bir deniz, uçuyor duvarlardan içeriye yıkılıyor camlardan sarhoş bir rüzgar zemin.düşen bir tarla beyaz gölgeler içimde çemberler çiziyor. beklenti. batan bir dünya bu yıpranmış çamların ardında, her bir evin kafa tasında fırıl fırıl dönüyor kör bir öfke batan bir dünya bu, bir kuşkuyu alıyor ellerime batan bir dünya bu, etime! yanıp yokoluyor bir cümle, tümce doğuruyor bense bi desenden başka bir şey değilim balık sırtına çizilmiş batan bir dünya bu, batmış etime yağmur sonu birikintilerde yüzen bir balık sırtına çizilmiş batan bir dünya bu! batmış etime bense balık sırtına çizilmiş bi desenden... bi de senden bi desene bi de sensen... sen desen ben başka bişiysin. yırtıldıkça bütün mavilerin turuncuları kayboluyorsun bu gölgelikte sonsuuuzluktan bahseden gölgelerle sonsuuuz... ölülerin sesleri sonsuz, ardıç kuşunu susturacak kadar ölülerin nabzı yok ardıç kuşunu susturacak kadar sessiz ve derinden, sessiz ve kimsesiz, kör bir öfke. kör bir öfke... kör bir öfke... kör bir öfke çatılarını uçuruyor evlerin tsunamiler yaratıyor. ışığın hükümdarlığı sarıyor tüm yeryüzünü evrendesin! evrendesin! batan bir dünya bu çırpındıkça batan bi rüya bu... batan bir dünya bu çırpındıkça battığın bi rüya bu detone detone haykırışlarına karışan güya bu.