Eylül Akşamı

VERSE 1: Dayanmak zor yalnızlığına akşamlarınUnutmak mümkün değil seni bir şarkı gibiAğır ağır ilerleyen bu zaman içindeHer an bir sarhoşluktur sensizliğin verdiği Bir gün anlarsın hayal kurmayı;Beklemeyi, ümit etmeyi.Lanet edersin yaşadığına...Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın..Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın. Bir pınarsın içilen ama hiç kanılmayanSeveni yanıltmayan, sevince yanılmayanÖzlenen sen, özleyen sen, özleten senVarken doyulmayansın, yokken dayanılmayanHer şey sağır içimde ne şiir ne musikiDünyadan bezginliğim dünyalar kadar eskiÖylesine çözülmüş, öyle dağılmışım kiBu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum Beni çağırdığını bir defa duyabilsemAvuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nemAşarak denizleri bir gün kapına gelsemBaşımı duvarlara vurup ölsem diyorum Dün kopan bir yapraktı,düşen bir kuru daldıBugünden güzel değil bulacağın yarındaAç ellerini bir bak yanan avuçlarındaDün gitmiş yarın yok bize bir bugün kaldı NAKARAT:Yalnız sen varsın beyaz gülüm,Evde bahçede ve sokakta,Bir eylül akşamı gördüğüm ,O beyaz hayalsin uzakta.. Beyaz güller açtı bahçelerde.O karanfil , baygın kokulu çiçek.Gel yalnızlık bahçeme gir.Bu ömür sensiz geçmeyecek. VERSE 2:Bir yerlere varmadan, nasıl böyleHiç durmadan akıp gidiyor günlerYaşam diye verdiğin bu mu söyleO mu sırtıma sapladığın hançer Sevdimse; verdiğin yürekle sevdimSen açtın bu ufku karşımda sonsuzYürüdüm bir yolun sonuna geldimYıkık, üzgün ve paramparça onsuz Zamanlar kalleş şimdi, herşey artık bir oyunManzaralar hüzünlü insanlar ağlamaklıBir akşam getir bana, gizlice ve en saklıSaatleri birer birer dudaklarında sunDuymak nedir bilir misin?Duymak, ama anlatamamakTam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek'Seviyorum' diyememekYani ölümü yaşamak nedir bilir misin? Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibiAkıtır taşa, toprağa kanımıDünya seninle aydınlık ve güzeldiŞimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı Seni arıyorum kalabalık caddelerde,Tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun..Perişan hayallerimin başladığı yerde,Sana sesleniyorum, duyuyor musun? NAKARAT:Yalnız sen varsın beyaz gülüm,Evde bahçede ve sokakta,Bir eylül akşamı gördüğüm ,O beyaz hayalsin uzakta.. Beyaz güller açtı bahçelerde.O karanfil , baygın kokulu çiçek.Gel yalnızlık bahçeme gir.Bu ömür sensiz geçmeyecek.