Dei Vil Alltid Klaga Og Kyta

Dei vil alltid klaga og kyta,at me ganga so seint og so smaatt;men eg tenkjer, dei tarv ikkje syta:me skal koma, um inkje so braadt.Ja, det skyt ikkje fram, so det dunar(som no ingen kann undrast uppaa);men det munar daa jamt, ja det munar,so det stundom er Hugnad aa sjaa.Lat det ganga fram, lat det siga!Berre eitt eg ynskjer og bed:at me inkje so høgt maatte stiga,at me gløyma vaar Fedra-Sed.Lat oss inkje Forfederne gløyma,under alt, som me venda og snu;for dei gav oss ein Arv til aa gøyma,han er større, en mange vil tru.Lat det merkast i meir en i Ordi,at me halda den Arven i Stand,at naar Federne sjaa att paa Jordi,dei kann kjenna sitt Folk og sitt Land.