Pionki Historii [1]

[Intro] W blasku reflektorów gram Jak pionek na planszy sam Historia pisze swój plan A ja gram, co mi kazał pan [Verse 1] Przez ulice starego miasta Gdzie pamięć jak mgła się rozrasta Każdy ruch jest jak partia szachów W grze, gdzie stawką jest garść złotych strachów Mój ojciec znał te zasady gry Jak król, co skrywa się za szeregami A ja, jak skoczek pośród figur Tańczę swing w rytmie dawnych dni [Chorus] Bo jestem pionkiem historii Na czarno-białej planszy lat Gram jazz, by przetrwać w tej teorii Gdzie każdy ma swój własny świat Jak figura na szachownicy Poruszam się tam, gdzie mi każą iść W świetle księżyca i w ciemnicy Gram swoją rolę, by móc żyć [Verse 2] Pan Goldstein uczył mnie grać Jak w wielkim bandzie swoje miejsce znać Trąbka śpiewa pieśń minionych lat A saksofon opowiada, jak zmienił się świat W archiwach kurz osiada wciąż Na nutach, które przetrwały burz A ja gram swing, jakby jutra miało nie być W rytmie big bandu, gdzie każdy zna swój bit [Bridge] Czasem czuję się jak król Czasem tylko jak pionek W tej grze, gdzie stawką jest Pamięć pokoleń i ich los [Chorus] Bo jestem pionkiem historii... [Verse 3] W melancholii brass section gra Opowieść o tym, jak się zmienia czas Każdy takt to kolejny ruch Na planszy, gdzie przeszłość miesza się w nów W jazzowym klubie gram co noc Gdzie cienie tańczą, wspominając moc Dawnych dni, gdy wszystko było prostsze A teraz gram, by nie zapomnieć wcale [Outro] Na czarno-białej szachownicy Gram ostatni swing dzisiejszej nocy Historia toczy się dalej A ja wciąż gram, choć zmienia się świat