Korkmuyorum Aşktan

Kızıl bir yaz akşamı ve uzun bir yol arifesinde vazgeçtim sağ elimdenVe valizimde köşeye sıkıştırılmış bir umuttu senden kalanBir kez olsun yanlış anlasaydım gözlerini keşkeKorkmuyordum artık yalanlarından, korkmuyorum aşktanDelikanlılığım palazlanmış yeni, yeni adam olduğum bir demdiBaşkentin havası gibiydi her anım o zamanlarPusluydu nefes www.sendeyim.com aldırmazdıHasrettim yani berraklığına gözlerinin ve özlerdim kendimiÖyle gereksiz, öyle çekilmezdi ki asiliğimAdam gibi sevemezdim sonra, adam gibi sevemezdimBi bağlamam vardı, birde seni görebilme olanağı her şeye inatSaklambaç oynamaya başlardık gözlerimiz her karşılaştığındaSen ceylan misali bir görünüp bir kayboluyordunBen sürekli ceza alan haylaz öğrencisi gibi okulun, mahallenin serserisi oluyordumDivanesiydim çocuksu kaygıların ve boyumu aşmadı hiç sularımO zaman da korkmuyordum yani Korkmuyorum aşktanKızardı annem bela yağardı sokaklara ve dinlemiyorsun beni derdiHâlbuki hiç silahım olmadı benim imanımdan başkaBaşkentin karı adamakıllı özlediği günlerdiOysa bulmuştum seninle belayıEsiyordun gönlüme soğuyordu yangınımYara nedir bilmeyen ben, kabuklarını soyuyordum kalbimdenNe istedin benden bilmem onca kavganın ortasındaSevimli, masum anlamaya çalışan bi bakıştım sade ve sadeceHiç kimsenin bahçesine girmedim ben çalmadım kirazlarınıNasılda severdim oysa macerayı, nasılda severdimHatıra defterlerimiz vardı bizim fiyakalıSana söyleyemediklerimi saklarım orda halaYırtıktır ortasından biliyor musun senin yazdıklarındaAma korkmuyordum artık kızmandan Korkmuyorum aşktanSen yoktun, senin beni anlayabilmeni dilerdim her şeyden öteVe gözlerinin yanıltmasını beniHiç olmazsa bir defa sahteliğinden öteVe artık pes ettiğim zaman hain oluyordu adım sevdanın hüviyetindeNe tarafa dönsem aranıyordum sen sanıyordum her aşığıKaçıyordum çılgın gibi, koşuyordum ne faydaKuruyordu kalbim çünkü sen yoktun kandırmıyordun susuzdumYaz yakıyordu, pişmanlık yakıyordu, öfkem yakıyordu, sen yakıyordunBüyüyordun gözlerimde küçüldükçe gönlümdeGörüyordum gidiyordum son bir gayretleHayatımın en acı, hayatımın en uzun ama en ferah yoluna çıkıyordumSol elim her zamanki gibi elindeSağ elimdeyse gözlerin kapalı bir resmin, zaten bir o resmini severdimSıkıştırıyordum valizde boş kalan köşeye alelade öylesineVe bir seni seviyorum koyuyordum dilimle kalbimin sensiz köşesineVe gidiyordum Gidiyordum ve korkmuyordum artık ayrılığındanKorkmuyorum aşktan Korkmuyorum aşktan Korkmuyorum