Sabun Köpüğü

Sıkıldım herşeyden sıkıntımı atmalıydımAzdı mürakkebim bende ciğerlerimin katranıyla yazdımDinlemezsen dinleme bu kirli satırlarıÖldüğümde değerlenir şarkım elbet hatırlanırGözümü karanlıktan çekip kalabalığa diktimO an kulak zarıma iğrenç kahkahalar biriktiİğrenç fikirler, iğrenç suratlarAnladım ki karanlığım gökküşağınızdan da renkliHayallerimi üşüten bir oda daha soğuk tahminindenEylül'ü beyaz bir örtüyle boğun takvimimdenMutluz insanların güler yüzlü taklidindenHerkesin dolacaktır vakti birdenZaman örtbas eder gerçekleri anlamamıİncelip kopsakta uçlarından bağlamalıDediler ki misafiriz bu dünyadaPeki neden tanrı bizi güler yüzle ağırlamadı? (neden)Anlımda ter, dilimde tüy biterse namerdimSıkılıp sokağı terk edersem namerdimÇünkü tek isteğim ölüp gittiğimde buradanŞarkılarla gökyüzünden hepinize naber diyimBilmiyorum hangi taraftayım belki araftayımÖyle bakıp gülme bizimki de sanat dayıİstemezdim hiçbir zaman ciğerimi karartmayıYada bir köşede gözlerimi kanatmayıSabun köpüğü hayat elinden kayıp giderYoklukla yoğurulursun her güne sayıp bir dertUzayın boşluğunda yankılanırken bu şarkıHerkes edepli de topluma ayıp bir ben