Timuçin Ufuk şarkı sözleri

Bir suça ortaktım ben, hükmünü yine kendim yazdım Kalemimi kırmayan herkesin aklında, gündoğumunu bekleyen isyandım Hayat herkese adil değil, hakkını bulamayan herkes fani, ölüm ani Dürüstlük benim mabedim olsun, aciz kulların hepsi gafil Ne de masumiyetin hakkını ödetmeye kararlı insan Bana farzdır, sana arzdır, bu rap azdır Kim gerçeğe hazır Kimin ipiyle kuyuya inebilirsin, söyle Sorsan herkes bilebilir bir iki lisan Yine de anlamaz, derdini anlatamazsan Sen kendini anlamazsan bir yere varamazsın Bak bir bildiğim var, söylemekten yoruldum Kimseye saygın yok senin, cennetinden kovuldun Kayıp renklerde saklı hayatım, adansın boş duvarlara Gizlenmeye muhtaç her kalpte, yarınlarım sular altında Aslında, kendimi kağıtlara sığdıramam Geçmişe baştan başlayamam Çıkar yolu dostluklardan bir çıkar yolu bulamam, yolu soramam Güneşin doğduğu yerde, sen bir çiçekle yazı getirirken, benim ruhum kar yağışlı İnsan ziyanı, deli saçması Bugünlerde herkes anlayışsız İyi bir insan olmak zor menfaat dünyasında yaşarken Her çakal merhamet dilenir, başı sıkıştığı zaman rabbinden

Sanatçının Fotoğrafı

Timuçin Ufuk