Yaktım (Sevgililer Günü)

Verse 1: Burası Bursa terminali seninle geçen son günüm Kalbim (kalbim) gittin diye kör düğüm Sen ilk göz ağrımdın benim ekmeğimi böldüğüm Dünyada 7 harika vardı senden önce gördüğüm Şimdi seni ağlatan bu şehir sensizliğe ağlıyor Gecelerim (gecelerim) aydınlığı bilmiyor Bana bıraktığın eldivende dudaklarının kokusu İyileşir dediğin ellerim daha da fazla titriyor Bugün benimle olmayışının isyanıydı bu şarkılar Ruhlarımız yan yanayken bedenler ayrı kaldılar Seni benden neden niye düşünmeden çaldılar İstanbul'un güzelliği zoruma gidiyor artık Belki haftalar aylar belki uzun yıllar geçer Sana gelmek için basamakları çıkıyorum 5 er 5 er Mantıklı düşünemiyorum aklım kaldı sende Seni anlattığım satırlardan filizlenip yeşer Nakarat: Aşkım tüm gemileri yaktım Gittin diye kömür gibi Gece gibi Karardı bahtım Verse 2: Ahdım olsun bir daha bize bunları yaşatmam Eylül'ün güzelliği bulunuyordu başakta Duraklar ve caddeler şahit olsun aşka Sensiz geçen saatlerimi istemiyorum başka Kâbusun kaçıncı evresinde kaldık bulamadım Solar diye güzelliğin fazla fazla sulamadım Yarının endişesiyle düşündüm hep hayatta Sen nasıl durdun sevgilim ben yerimde duramadım Çığlıklara boğuluyorum ben vede durduramıyorum feryadı Sen buralardan gittin gideli şehrimin üzerine kar yağdı Sana bulanmış sokaktan izliyordum etrafı Kendime gelemedim bulamadılar derdime dermanı Aklımı fikrimi kaybettim çıldırmak değil bunun imkanı Hayatta herkesin vardır kazanamadığı bir imtihanı Bana göre sadece 1 yanlıştır 3 doğruyu kökten götüren Seni benden ayıran yolların denizlerin yok vicdanı Nakarat: Aşkım tüm gemileri yaktım Gittin diye kömür gibi Gece gibi Karardı bahtım