Avuçların Vilayetim

Bir yudum hasret kalır koskoca elvedan Gönlün yangınına sensizken seyre dalmak Yarının ertesinden hayra yormak umutları Artık anlamını yitirdi tüm merhabalar Geliyor dört duvarın dördü birden üstüme Bugün siyah tonlarından gökyüzüne küskün hep Yıldızlar bulutlarını uğratmışsa sürgüne Gece yokluğunla sınandığımdan beridir küskün hep bak Sensizlik taşmak üzere penceremden Buruk bir matem havası sarmalıyor avuçlarımı Rüyalar sayıklatıyor ismini bak her gecemde Mutlu sonla biten masal yalanlar o kavuşmadığımız Her yanı senle dolar kaybedenin mektubu Dert yanar sitemlere kalbe değil mecnunun Terkeder koca bir şehri yalnızlığına mehsubum Belki de sana değilde gayretedir mecburum Senli hatıralar biriktirdim Bu gece sol yanımda tüm yalanlar kilitliydi Senle gökyüzünün en mavi tonlarında aşkı bulup En güzel şiirlerimi gözlerinde diriltmiştik Bul getir eski bizi bulursan artık Senin yokluğunda gülmeyi ben kusur sanardım Bittik, ve hala umursamazsın Bir ağacın kırık dallarına senli umutlar asdım Şiirler katlediyor ayrılıkta kol gezeni Karanlık sek bir acı yalnızlığa yok mezemiz Var olan tüm kasımların matemisin Gülümse sevdiğim,bu senle son gecemiz Güneşin kayboluşu yıldızlara ihaneti Varlığına şükredenler yokluğunda ibadetim Dizlerin mezar taşım,avuçların vilayetim Çünkü sana şiir yazmak; Anlatmak cinayeti.