Bahar Saçlı Kadın (Ft. İçyüz)

İçyüz: Ben dilendiğim o dağdayım sana yürüdüm yamaçlarda Yaprak olup düştük ummadığımız ağaçlardan Kalbim kölendir çaresizdir haraç alma Gel, gönül gözüm doysun yada kal ağaçlarla Tut elimden al çantanı yola hazırlan Geçmişe el sallayalım İstanbul Boğazından Haydi çık gel ilk buluştuğumuz yol ağzından Seni kıran tüm cümlelerimi gelde yol ağzımdan Beni böyle gördüğünden beri yasta babam Denedim olmuyor içimdekini bastıramam Kendi dengimi elimde tutamadan bir gün gelip Hiç bişi olmamış gibi omzuna yaslanamam Yine umutlandım kanarım ben nasılsa Yine umutlandım yanarım ben hazırsan Birgün sende yanarsan bana Kadıköy'de sarıldığını Ortaköy'de sokulduğunu anlatsan Tong: Bahar saçlı kadın Güldüğünde gönlüm papatyalar açtı sanır Benim olduğunu görmem için kaç promil gerekli (Söyle) Kaç şişe daha açtıralım Gittiğinden beri kalem kağıda hayli küskün Sol yanıma uzan sen kokuyo hala üstüm İnan yokluğunda başka tene dokunmadım çünkü Her gece rüyalarımı süsler o melek yüzün Artık fırsatım yok saçlarını örmeye Alıştı dostlarım elimde hep bi kadeh görmeye Beklemekten vazgeçmeyen bi şair düşün İlham veren kadınsa umursamaz niyeti yok dönmeye Tahtını gönlümün en güzel yerine kurdu o Ellerimden kayıp gider zaman yerinde durmuyo Neden bu bataklık tek başıma kaldım bilmiyorum? Ama sen gittiğin yerde mutlu ol