Pozorne Życie

Zrozum wreszcie zrozum Tyle już za nami A my ciągle sami Lecz nasz uśmiech rozlał się jak dym Zrozum no wreszcie zrozum, Że nie tak miało być Tyle z tego zostało, Że po prostu z bólu chce się wyć Życie na pozór nasz chleb powszedni Dziś tak nam potrzebny Gdy żal tamtych dat Gdy żal tamtych lat Bo jak dalej z tym mam żyć I jak uwierzyć, Że to wciąż my