Abdi İpekçi Parkı'nda Aşk

Kar yağdığı gün tanışmıştık seninle Abdi İpekçi Parkında beklemiştin beni Kar yağmıştı duygularına beyazdı kalbin Gözlerine yağan karda aşk kokusu vardı Dört yandan esen rüzgarda, tipide Kar yüreğinde sevgisiz bakışların Aşkın türküsünü söyler gibiydi Ne oldu da birden siyaha dolandın Arkanı dönüp giderken biraz daha kal dedim İnatçı bir tavırla silkeledin beni 'İki gider bir ardıma bakarım Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim Ah dedikçe kara bağrımı çekerim Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz Kokladığım çiçeklerin yüreğimden vurur inan Bense yuvarlanırım karlı yolda ölüm güneşi yanımda Zaten mağdur doğmuşum mağdur ölüyorum Şimdi herkes üstüme üstüme geliyor nedense Kayak sefası sürerken Elmadağ'da Çıkış yolu bulamadım aptal yüreğim kızdı bana Can güvenliğim bile kalmadı burada hava kurşun gibi Biriken benliğinle sarstın beni Kartalkaya'da Dum dum kurşunu sıktın inadına aşkıma Kutlarım seni vurdun yüreğimi dostunla beni Hiç yoktan ölüm güneşi doğdu Elmadağ'da Teleferik sefası sürerken her şey istediğin gibiydi sence Hiç sorun yokken kıyamet koptu dağ başında İki sözüm vardı sana söylemeden öldü yüreğim Sanırım erken düştü toprağa gözlerim Önce elimi tuttun sonra sarıldın yüreğime Sadece ismin kaldı aklımda, gözlerin gözlerimde 'İki gider bir ardıma bakarım Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim Ah dedikçe kara bağrımı çekerim Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz'