O Bir İnsandı

İçindeki güneş soldu Sevgi çiçeği öldü Yüzündeki güzellik yok oldu Gözlerindeki ışık söndü Başı önüne düştü Öldü Ama o bir insandı Öyle de olsa giderken Ruhu evinde kalırken Gözleri ölü, kalbi cansız dururken Gemi dalgalarla boğuşa boğuşa giderken Gönül gözlerim geride kalanları görürken Sen geliyordun ardımdan Ben toprağın altında yatarken Çınarımdan düşen bir yaprak Anılarımla konuşurken Veda busesi dudaklarımda Gözyaşımla birlikte Dünyada ne kadar keder acı varsa yüzünde Dönüp bana baktı Sen geliyordun ardımdan Ben toprağın altında yatarken Yaşadığım şehir beni terk ederken Gözyaşım ırmak olup akarken Elveda derken kalanlara Anılarım konuştu İçindeki güneş soldu Sevgi çiçeği öldü Yüzündeki güzellik yok oldu Gözlerindeki ışık söndü Başı önüne düştü Öldü Ama o bir insandı Akşamın sessizliği gök gürültüsü ile bozulurken Rüzgar kalbimi acımasızca vururken Yağmur kalbin yufka yüzüne dokunurken Tanrı bu kadar acımasız olur mu derken Düğün kuşları gökten tek tek düşerken Aşk uykusuna yatmış özel bir kadın beni sayıklarken Tanrı sevgisi can gözleri okşarken Sen geliyordun ardımdan Ben toprağın altında yatarken Veda şarkısı söylendi başucumda İçindeki güneş soldu Sevgi çiçeği öldü Yüzündeki güzellik yok oldu Gözlerindeki ışık söndü Başı önüne düştü Öldü Ama o bir insandı