Bahar Konulu Koşuk (Türkçe)

Kar buz tümü eridi Dağların suları akıştı Mavi bulut yükseldi Kayık gibi sallanır Yel eserek geldi Tıpkı tipiye benziyor İnsanlar üşüyerek ürperiyor Kara bulut kükreşir Ay kopup halelendi Ak bulut yücelendi Üst üste kümelendi Saçılıp suyu inleşir Bulut inleyerek çıktı Seller gürleyerek aktı Bütün ulus buna şaştı Bulut gürleyerek bağrışır Bütün sular kabardı Dağların başı belirdi Bütün dünya ısındı Binbir çiçek dizilir (açar) Kulanlar (taylar) hep birlikte coştu Geyikler bir araya geldi Yayladan tarafa koşuştu Sıra sıra zıplarlar Dağlar tepeler yeşerdi Kuru otlar çimleşti Gölün suyu kabardı Sığır(lar) boğa(lar) böğrüşür Koçlar teke(ler) seçildi Sağmal sürüler koşuldu Sütlerin hepsi sağıldı Oğlak(lar) kuzulara karışır Şimşek çakarak parladı Sisler dağılıp kalktı Aygır(lar) kısrak(lar) kişnedi Kısrak(lar) alıp bağrışır Yılkı(lar) bahar gelince at olur Otlayarak etlenir Beyler semiz atlara binerler Taylar sevinçten birbirini ısırır Yağmur yağarak saçıldı Türlü çiçekler açtı (Böylece sanki) inci kapları açıldı Onlara misk kokusu karışır Seyrek görülen çiçekler yığınla ortaya çıktı Tomurcuklar büküldü Düğüm düğüm sarıldı Açılarak birbirlerine sarmaştılar Bin bir çiçek art arda dizildi Tomurcuklar açıldı Uzun uzun yatıp sıkıldı(lar) Yerden kopup ayrışır(lar) Kızıl sarı (çiçekler) dizildi Mor yeşil (çiçekler) birbirine bakıştı Birbirine sarmaştı İnsan(lar) buna hayran olur