Bir Durna Uçurdum Hublar Gölünden (Aman)

Bir durna uçurdum hublar gölünden (aman) Bilmem ki ne oldu halı durnanın Bilmem sahralarda dağlar sağrında Nerede mekanı (vah vah) eli durnanın Küstürdüm durnamı barışamadım Semaya açıldı yarışamadım Şahin oldu uçtu kavuşamadım Yüce dağdan aştı yolu durnanın Haylı demdir durnam gezeriz ayrı Kayilim rüyamda görseydim bari Yad avcı avlamış dönemez gayrı Bağlanmış kanadı kolu durnanın Ahumu aradım gökler yüzünde Suval sordum ördeğinden kazından Dediler kan ağlar iki gözünden Örselenmiş tüyü telli durnanın Dediler ah çekip seni özlüyor Gelir deyi yollarını gözlüyor Ciğerinden yare almış sızlıyor Bükülmüş kameti beli durnanın Deldi kulağımı bir hazin avaz Yıktı bu gönlümü eyledi enkaz Mezarım taşına gel elinle yaz Bu perişan âşık kulu durnanın