B.İ.B.S

Verse 1: Asıl bi yokluk bu Bu düşünmek bulunduğum çukurun dibine Çukur dur! Dengem bozuk bi hayli İsterim korkmadan konuşmak biraz cesaret haydi Her binanın gölgesinde bin virgüllü cümleler kurup Boğulmak, yoktan yere gölde sel bulup Araya giriyorum ben bu ahmakları tanıyorum Harcadığım mesai karşılıksız yinede gülüyorum Sırra kadem basmak noktasında zati halim iyiydi Her halükarda titreyen gövdemde yürüyorum Ve bin felaket kapıda adımı sayıklar durur Ben aynı şarkılarla aynı mezarlıktan geçiyorum Hakettiğim yerdeyim sadece jargonum ağır (ğaakh pu) Bu tükürdüğüm kibri yüzüne takın Arada dur bir etrafında olup bitene bakın Siktir! Bana insanlıktan bahsetme sakın Nakarat: Bin defa yanılmak, ortadan kırılmak Bin defa yanılmak, aynı noktadan kırılmak Bir defa anılmak, yılda bir defa anılmak Tek istediğim bu hengameden sıyrılıp kurtulmak Verse 2: Tüm kaosa karşılık beslediğim sakinliğim Sinirden titrediğim dakikalar mı? Dahil değil Altı üstü bir nefes bir cümle sonrasında ben yokum Topraktan aldığım cürret ve kan kokumla Selam dur! Devrik cümleler kur, gelişi güzel Matbaamda bağırtılar, raflarında yok bi düzen Adımlarım buharlaşır uzaklaştıkça Raylarına adımı gömdüğüm bu kentin evet! Katil bendim İster beğen, ister kaldır at Yok dermanı kollarımın, dudaklarımda kanlı bir tat Sorumluluklarıma görünmeden gel öldür beni Zira kafamı kaldırdığım vakit bulup tanırlar kesin Dolaşamam bu izbe handa kaybolursa ruhum diye İkindi vakti unutmak için çayıma neler koydum Ölüm arka mahallede az önce sesini duydum Aaah! dizlerimi kırdım, alnımı yere koydum. Nakarat: Bin defa yanılmak, ortadan kırılmak Bin defa yanılmak, aynı noktadan kırılmak Bir defa anılmak, yılda bir defa anılmak Tek istediğim bu hengameden sıyrılıp kurtulmak