Kaygı

Kalbi nasır bağlamış bu kentin damlarında soğuk var , Ben yükseldikce alçalıyor doruklar , İnsanlara soğuk kal. Acımasız biri olamadım hiç kendime , Çünkü kendime acımaya hiç fırsatım olmadı. Sırf gitmek için kalmadım , sırf yazmak için yazmak Mı ? Ne bir beyim ne bir hünkar , tek derdim aynalar , Kalıtsal monotonluk ve kırık dökük bankalar , İçinde gizlidir önemsiz afyonlu çantalar . Kılçık olup yapışmış hayatın yüzüne öylece , Kaybetmek değil vazgeçmek zoruma gidiyor , inan Pembe rüyalarda dolansaydım , biraz bulansaydım Her şeyin iyi olacağına inansaydım ah inansaydım. Durup durup başıma duman , geldim bir kere , Kusup kusup odama inanç , düşünmek nafile , Yol yakın , ev uzak , bilinmiyor ne zaman Son durak , hangi metrekarede hangi odada son nefes ? Çektim içime hangi tövbe kefaretim ? Hangi insan hangi canlı varlığını kanıksayamamış ? Hangi put , hangi akıl ? Gırtlağımda hangi ilaç hangi dağın yamacından aşağıya Yuvarlandı ? Elime damlayan riskin soğukluğu kaygılarımı artırma Çünkü dışarıda bok gibi soğuk var. Kurtulamassın , kaçmayı bırak tek bi' adım dahi tek binefes dahi alamadan donup kalırsın eşiğe. Sabahları sevmiyorum evimi geceler istisna , Oda az-buçuk kavga, gürültü eşliğinde. Beynimi işgal etmiş milyon tane kuruntu , Her ne olursa olsun ışıkları kapatma olur mu ? Sonsuzluk bir nev-i saydamlıkla eşdeğer , Sen yinede ara yinede bırakma peşini umudun. Derviş desinler , ermiş desinler sessiz ol , Neyin varsa neyin yoksa yanmış desinler - Atmosfer darmadağın - Genine kir bulaştı , turuncu gözüne sim Eline kir bulaştı , diline kim , söyle ? Sahte diline pil takılı elini yüzüne sil , Serine ben ulaştım biraz daha derine in.