Sakarya

İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya Bir yanda akan benim öbür yanda Sakarya Yol onun, varlık onun gerisi hep angarya Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya Bir yanda akan benim öbür yanda Sakarya Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak Benimse alın yazım yokuşlarda susamak Herşey akar su, tarih, yıldız, insan ve fikir Oluklar çift, birinden nur akar birinden kir Akışta demetlenmiş büyük, küçük kainat Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için Hey Sakarya kim demiş suya vurulmaz perçin İnsandır sanıyordum, mukaddes yüke hamal Hamallık ki sonunda ne rütbe var ne de mal Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan Ve ayrılık anadan, vatandan, arkadaştan İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya Bir yanda akan benim öbür yanda Sakarya Yol onun, varlık onun gerisi hep angarya Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya Bütün bunlar sendedir o girift bilmeceler Sakarya kandillere katran döktü geceler Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu Sakarya saf çocuğu masum Anadolu'nun Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun Sen ve ben gözyaşıyla ıslanmış hamurdanız Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader Aldırma böyle gelmiş, bu dünya böyle gider Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz Sen kıvrıl ben gideyim, son peygamber kılavuz Yol onun, varlık onun gerisi hep angarya Yüz üstü çok süründün ayağa kalk Sakarya İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya Bir yanda akan benim öbür yanda Sakarya Yol onun, varlık onun gerisi hep angarya Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya