Eframis

Tüm evrenin gözleri kördü Bir gün bir adam ışığı gördü Görmenin ne olduğunu bilmediği için O'nu anlatamadı Sevgiyle sevgiyle sevgiyle Tanrının çocukları ışığı gördü Milyonlarca toz çiçeğinin içinde O ilk defa kendini gördü Cehennem ateşlerine Cennetinin sevincini Korkularını beklentilerini Günü geceyi öfkeyi Herşeyi bir çırpıda sildi O derin bir uykudan uyanıp Kendini oraya gönderdi Yıkılmaz bir kale Aşılmaz bir deniz Sarsılmaz gök kubbe gibi Dilin, inanışların, Irkın, renklerin, seslerin Görüntünün, duyguların Dostluğun, sevginin Zamanın, mesafenin, Arayışın, yolculuğun Mekanın, rüyanın, Varoluşun, Bittiği an içinde Biz Bir'iz