Dram

Verse 1 Üşüyor gözlerim kapaklarına sarıldıkça İflas ediyorum her saat başı vuruldukça gözlerine. Kara bulutlar ne zaman gider kulaklarım çığlıklar hakimi Gözlerimde umutlar var, Açtım yine en son takvimi. Vale sus... Kim duyar ki çığlık sesini. Yada kus... Duysun alem nefretini. Denedim her yolu baştan yürümeyi Katran dolu ayaklarım sil geçmişi Müptela bu gözler her belaya Bu ne ilk ne de son hüzünlenişim. Uyan...Uyan.. Dayan...Dayan.. Uyan...Uyan... Dayan...Dayan... Nakarat Acı boyalı bir yağmur iklimi Götürdüler benden herşeyimi Alabora olmuş gemiler gibi Nefes almak yakıyor ciğerlerimi. Bi de bana sor ne haldeyim yine yağmur yağıyor yanaklarıma Kar düşmeden ak doluyor veryansın Kahverengi bildiğin saçlarıma. Bir çığlık atsam duyulur mu? Canımı yakan yalnızlığa... Bende üzüldüm aslında Baktığım yer kapkara. Verse 2 Sesim çığlık yine sağnak yağmur yağmakta Saçıma kader elleriyle aktan boya çalmakta Bıktım bende ellerimle kağıt uçak yapmaktan Korkar oldum günden güne doğru yoldan sapmaktan. Hadi bak bak. Gözlerimde nefret var Ve bıktığım artık insanlara gerçekleri anlatmak. Yada satmak,ellerimde olan herşeyi Hepsini,canımı sıkan herşeyi. Farklı diyarlar kuşatmak,insanlardan kaçmak Lakin kaçmak fayda etse bir gün ecel korku saçmaz Huzrun ellerinde bir gül,kapımı öyle çalsa bir gün Belki gözlerim dolardı sabrım böyle taşmaz Kaç... Korktuğun kovalar hep seni Sağ çıkar içinden kabuk tutmuş nefsini Yırt bir an ne varsa çektiğin son resmini Mavi gömlegin de dahil pantolon ve hepsini Yada sus... Şşştt ...Hiç bir şey söyleme...