Izdırap Kırar Bu Zinciri (ft. Giryan)

VALE Nakarat Gölgelerden kaçtım ben Yoktur metanetin bedeli Izdırap kırar bu zinciri Gözlerim dolar Islatır ya kalbimi aniden Yaşlanır bu kaldırım Sarılır hasretin boynuna Kasvetin de dili tutulur Bir an konuşamazsa duygular Yaşlanırız aniden GİRYAN Verse Hayatın üstüne yürüdüm doğduğumdan bu yana Yıllar alsın getirsin bir kış gününü saçıma Bir öğüt var öğret bana öldür fakat acıma Doğarken bilmiyordum ben ne çıkarsa bahtıma Özlem elinde ben yalnızlıkla baş başa Ve bedeni eleme boğan kalbimde kargaşa Hangi denizde demir atacak ki şu yüreğim huzra Tükenmek üzere hayatıma ait on yedinci mısra Ben kısır döngülerden bıkkın olan bir yazar Ben bekleyişlerde hep yaşadım bir zarar Katre olup damlamıştı gözlerimden bir yar Ve pare pare sevgilerin akıbetinde kan yatar Herkes mutluyken ağlıyorsam bunlar hayatın ayıpları Ardı ardına yaşamıştım sayamadım kayıpları Üzgü, dert, keder bunlar ölümün has kanıtları Yalan, haram bir de odam cinayetin tanıkları Yorgun olan gözlerim uyku yerine kan taşır Senle sıvalı gözlerim yaşlarıyla tartışır Adını anarken şu dilim kalem kağıtla paslaşır Senli hayallerimin sonu hep hüzünle bağdaşır Sakar dilleriyle çokta kırdılar be kalbimi Sorma boş geç hiç bi yaren anlamaz ki derdimi On yıl olmuş kardeşim bir TERSANE'm bir rapim Bir kumarda kazandığım abim gibi VALE'tim Yol sonundayım ellerim de tutuklu kaleme Gidene istifacı gelene bir duacı ellerim Millet üzdüğünde duruma haksız olan ben miyim? Ben miyim yol sonu düştüğümde serilen dertlerim