Özlerim

İrhan adımı koydu, cenin büyüdü gülmek istemiyorum Eşkalim suratsız olsun ben yalanla besleniyorum Dün bugün yarında dahil hatalarımı besteliyorum Bak kaderle çarpışıp gidenlerime vay be diyorum Parmak uçlarımdaa hislerimde çığlık attı Tuttuğun aavuçlarımda maalesefler eşliğinde yandım Elveda limanlarından artık bende demiri aldım Fışkıran mücerretimle bir vahada yarım kaldım Yola vurun bu afeti ne gidenle ne gelenle varsın Sen ezberde kaybolan ve sıkça duyduğum masalsın Bir savaşmı koydun adımı ben şehittim sen kazandın Gerçekler ölmez bilirsin ben gerçektim sen yalansın Dışarda yağmur ağlıyorsa tek bir cümle dahi sorma! Ben yanındayım nasılsa elimi tut ve hiç bırakma Cümlelerini saklayıp anımsarım nasılsa Geçmeyen bulutlar arkasından ağlarım halime NAKARAT Ulaşır sesim kulaklarına Dayanır canım bunada Bilirim ,yatışır sinirim Hoş sesini özlerim aniden Sen giderken yıkılır yüreğimde kurduğun salıncaklar Çocuklar kadar masum eğilir başım alışırım belkide... Güleç yüzümde asıklar var son zamanlar pek bir üzgün Bak kaderden kasıtlar var canıma dair kader küskün Kan revan içinde kalanlarmı tebessümle gülsün Adını düzgün koyduğum herkezin dilinde Reyhan ölsün Bir deryada kulaçlar hayaletçesine fikrim Hayra yormak zor bu hali çaremiz bulunsun bende bittim Gülşahların aranan hali iyi niyetse bende bitti Gül yüklenen tüm vagonlar bir trenle çekti gitti Metanetten eser yok be cesarette bezmiş Kalbin üst kapaklarında çok ceset birikmiş Kim gururdan olma saraylarımı deşmiş Kimbilirmiş bilmediklerimde saklı bildiklerim başımı gerçeğim kemirmiş Yaşamak olacak iş değil bu en zor iştir insan olmak Zahir hayaller kurupta bir tenhada huzuru bulmak Bir bardaktan boşaldıkça, bir yağmurla tekrar dolmak Dilime takılır aynı sözler tek dilekti mutlu olmak... Özlemek, gülmek her haltı yiyen insan... sıra şimdi veda etmekteyken Neden gözlerin dolu ve paramparça olursun. Neden paramparça olursun??? NEDEN?