Şahit

Kimden umut beklediysem hepsi yüzüme tükürdü Sana bağımlılığımdan ben eriyip büzüldüm Gülmek artık haram bana suratım da üzüntü Mayıs ın sonlarında gözlerime hüzün düştü Biliyor musun ben beş para etmez insanım Bu insanın hiç mi başkasına ısınmaz kanı Yanımda olmanı ben ne kadar çok istediysem Sana derdimi açamazdım ağrırdı hep sol yanım Gururum kalmadı artık seninle yaşamaya Keşke bana dönsen tesadüflere inansam Siyah saçların hep örtüyordu gözlerimi Senden uzaklaşıp yaklaşıyorum karanlığa Sabah esiyor rüzgarlar ellerimde soğuk Geleceğimi düşünüyordum kafamda bin kurgu Benden nefret etsen bile vazgeçemem senden Her sabah buluşmamız da bastırıyordu yağmur Varlığın işkencedir gökyüzünü ağlatır Gönlümün kağıtlarında sana yazılı her satır Kalbimin sultanı göçürür umutlarımı Gözlerinin sürmesiyle seksen bir il karardı Yerlere serpildim dudaklarım kurudu nolur Sen iste yeter ki ben gözyaşında boğulurum Tek başıma ağlayıp her gün ecelle konuştum Her sabah esip geliyor pencereden kuruntun Terk edip gitmene bir kalbim şahit Senden uzaklara çıkmadı hiç tayinim Biraz değer verseydin bırakmazdım seni Gözlerini kapatma ölmek çare değil Hırçın denizimsin sen beni ısıtan güneşim Aklıma geldiğin an kağıtlara girişirim Bataklığa battım hep diyorlar ki katil Kağıtlarla dertleşirdim dökülürdü gözlerim Terk edip gitmene bir kalbim şahit Senden uzaklara çıkmadı hiç tayinim