Duvarlar

Gülüşlerin roll play Hevesim yok pek Yaşamak zor epey alamıyorum zevk İçiyorum bi tek Yüzümde yok renk Ne hesap ne kitap pay Ne para ne kral Önemi yok ulan Bu şehrin sorumlusu kim Yaralı kapılar Üstüme duvarlar yıkılıyor gibi Yavaş yavaş ölüyor gibiyim Ama dibi görüyor gemim Sonunda yalan oluyor dimi Tribe girmiş adamın biri Beni bulmalısın hevesim rayına Oturur gibi davranır ha Ama tez bastım mayına Tanıdım seni vay canına Yapamazdım tek başıma Gelir hafızama kan manzarama Kadar iş koymuş bana bakma yaşa Konuşur ağzı olan Onlar gibi saçmalamam Bir kere kapılma dalgalara Seni zavallı algılara Terkedip gitmişler al buna yak Ulan bu dünya ne ayak Ardına bakma kafayı kır Çıkarsa rampa kalır hatır Dokunma izi kalır Beni sevmez yıllarım. Hep soğuk Suratım Kan dolu şarabım Kaybettirir hırsların Beni yok saymaz dumanım 7 24 bunalım Bu bok geçer umarım Ağrımasın bu başım Ölelim ya kalalım Bi sonuca varalım