Eskiden

Toprak kokan gündüzlere uyandım Sürdüm izlerini yoktun Bu sokaklar, bu binalar Eskiden, senden hatıraa Sana varmıyor yollarım Seni duymuyor kulaklarım Sana uçmuyor uçurtmalarım Artık seni çalmıyor gitarım Dokunamam yanar ellerim Söyleyemem kanar dillerim Kaçamam hep peşimde Taşıyamam sensizliği Acı yazan şairlere sokuldum Okudum sözlerini, çoktun. Bu soğuklar, bu yoksunluklar Ellerinden, senden hatıra Korkuyorum bir gece çıkıp koyunlarından bana gelirsin diye. Ben, ne kadar dönsem de aynı denizin girdabıyım. Ne kadar sevsem de akşamdan kalma mezara giren, küçük şehirlerin klişe ayyaşıyım. Fişledim bastığın taşları adım adım aksatmadım. Nerde bıraktıysan elimi orada kurşunlar tuttum ellere bir satır yazmadım. Bak bu gök şahit, beni öptüğün banktan başka yerde sızmadım.