Eşkiya 4

Verse 1: Bu güne kadar sustum biraz ağır konuşucam Karakterimden ödün vermedim hiç yağız bi delikanlıydım Sağ duyumdan kaybettim. Yazık beni tutan bi kardeş olmasaydı Tabutumun başında dua ederdiniz. Bencil olmadım ve hiç bi dostuma kuyu kazmadım Buna rağmen laf işittim neler duydu kulaklarım Bir sohbet etmedik ya senle karşılıklı Seni öpmek istediğim her an toprak olur dudaklarım Hepsi gitti kimse kalmadı bak yoluma kim çıkarsa Harcadımda bir tek Allahıma sırtımı dönmedim Neler dediysem hepsi boştu bak Korkarak yaşamadım ben ölmeyi terchi ettim Yaşamaktan zevk alamam bu defteri kapattım Yeni bi defter açmam artık amansız Bir hastalığa kapılsam belki gelirsin tekrardan Buzları erittikçe sular altında kaldık Nakarat: Yaşananların hepsi bi rüyaydı sanki inanması zor. Bir umut ışığı yak; yeniden yalanlarına Ben dinlerim de son kez gel yardım et bana. Boş verdiğim onca günahıma X2 Verse 2: Beraber çekildiğin o fotoğraf Canını yakar ayrılınca saatlerce ağlarsın Sen ağlama… Sen ağlama. Özlemini içime hapsettim ben Bakma güçlüyüm bir serden saklanmam asla Korkuyorsan yanıma gel bu aşktanda fazla Bi duygu bendeki fazla derdi olan 2. Sigarasını asla ve asla bi çakmakla yakmaz Acılarımı içimde yaşatmağı öğrendim Üzülme sen benden yana için sızlamasın Bir gün rüya görürsün içinde ben ve çocuklarım Olursa sakın uyanma çevrene bak kendini görüceksin Sevmiyorum vedalarını bilirsin. Düşüncem saçmaydı sürekli bela çektiğim gibi Minnettarım aslında hiç olmaya bilirdin Bana birşey olursa şarkılarıma emanetsin Rahat bırakmıyor kabus hüzmü resmedeyim Senin duygularını kararlarını beslediğim Andan itibaren aşka başka gözle baktın Tek düşüncen senin kadar acı çekip çekmediğim Herkes kaybettiği kadar yandı Biz en son kalktık masadan Derdi az olanlar uyudu kaldı bir köşede Bizde bakkala gittik bi kaç birayla sohbet ettik Saatlerce güneş doğdu tüm muhabbet bitti Bir kadın bir erkeğin adamlığına aşık olur Kaybeden gidendir ben salaklığına sağırım onur Şeref gurur inat sinir yaparmısın abartmıyorum Çok aşık olduk demekki unutup kapatmıyoruz Lugatımda sevgi yoktu bu nasıl bi halis derdimin Üstünde dert var abi uyutulmasın ilkel Bi düş kırıklığından ötürü paranoyak oldum Kimse vazgeçilmez değildir unutulmamak ister Yokluğunun ertesinde ses telinde boğulup Uyandığım her gün bir kere resmedilse korku Göz kapaklarım kapansın artık bedenim buz kessin Sevmiyorum de mezarım ellerinden olsun Nakarat: Yaşananların hepsi bi rüyaydı sanki inanması zor. Bir umut ışığı yak; yeniden yalanlarına Ben dinlerim de son kez gel yardım et bana. Boş verdiğim onca günahıma X2