Düşlemek Her Gün

[ilk verse] Karanlığa sebep olur içimdeki his, söylesene bunun içinde miyiz Yönetmenin hayal bile edemeyeceği gişe rekorunu kırabilen film gibiyiz, biz Sürüklenen bedenimizin geleceği için hiç kalmadı seçeneğimiz Gerçeği duymak istiyorsan üzgünüm demek ki ne halde olduğumuzu akıl edememişiz hiç Sayılı günlerini saya saya mezara doğru gidiyorsun ahbab Seni annen haricinde hiç bir dişi sevmedi eminim bunu biliyorsun ahbab Defterine yaza yaza köreltiğin cümleleri tek kalemde siliyorsun ahbab Ailenin durumunu görüyorsun bu yüzden yukarıdan para diliyorsun ahbab Onlar seni duyamazlar Yalan içindeki oyunun içinde kaybolup duracaksın düzenini kuramazsan, ya! üzülüp durmazsan İnsanların yüzlerine tükürdüğü gerçeğiyle yaşamayı kabulleniyorsun daha da Peki ya yüzünü bulamazsan, düşünü kuramazsan [nakarat x2] Düşlemek her gün acıtır canımı, akıtır kanımı Düşlemem artık kapatın kapıyı, kapatın kapıyı Sokakta beş parasız ilerler genç Kafasında hayaller ruhunun her tarafı şarapnel Geçmiyo bi türlü şu saatler Dostlar eder kendine gel Gelemeyeceksen bir karar ver Onca sebep onca neden Denizi aradım ve yoktu fener Kader bir oyun gibi etapları zor Ölüm matematik gibi hesaplanıyor Bedenin yaşamaya bi neden arıyor Mahallenin dibindeyim beni tanıyor-sun Karalamaktan ellerin kanıyor Kapalı kapıların anahtarı yok Antideprasan ile savaşamıyorsan Tüm hayallerini geri sarıyorsun Geceler uzar ve gider Heceler susar ve biter Heceler susar neşede uzakta gibi Ne desem bilemem ki ben Lanetim giderek için iner İzmarit kokusu tenine siner Nasıl bi kavganın sonucu bu tümen değil ki bitirebilen Yansın yea gökyüzü ardına sade bi parça bıraksın Bırak yansın sanırım haddinden fazlaca haddini aştın bir aptalsın Cevabı bilmene rağmen tanrıya sorarsın yok şansın [nakarat x2] Düşlemek her gün acıtır canımı, akıtır kanımı Düşlemem artık kapatın kapıyı, kapatın kapıyı