Yoruldum

Özlemlerimle yaşadım hep kayboldum son yolcuyum Yalnız başıma yürüdüm dostum yok gözümü kapadım Baktım üstüm başım yırtık kırık kolum kanadım Bir gün doğdum bin gün öldüm ben volkandım söndüm ve Her gece yanıma baktım rüya dedim gerçek sandım Her gece odana baktım yoksun bir gün gelir sandım Ne olur gel kurtar beni çok özledim seni Kelimelerim tam burada düğümlendi sustum yeri Yordu hayat beni yorgun düştüm tut benim ellerimi Hep kaybettim yine de son kez gülsen görsem gözlerini Yenik düştün kaderine baktım yorgun bedenine Dayanamadım bana yardım edin isyan ettim ölümüne Gel yanıma gönlüm yangın yeri beni sensiz bırakma Dert benim hasret benim ne olur beni sensiz bırakma Zor hayat çok yoruldum beni sensiz bırakma Zor hayat çok yoruldum yoruldum Masallarla büyüdüm ben dünya dönsün dursun ama Bir gün varsın bir gün yoksun insan olsun dostun Herkesi ben zannettim döndüm delik deşik postum Seni kanlar içinde tanımadım bırakın o benim dostum Gönlüm vurgun yeri gibiydi çöktüm açtım ellerimi Dua ederim bazen isyan ederim affet beni Hicran var bu gece biraz hava da soğuk yağmur var Sokaklarda yalnız kalıp donup ölen mağdurlar Anlam veremiyorum neden insanlar bana yaptı hep rol Benim gibi iyiler saydı yerinde kötüler aldı hep yol Neden mutlu olamıyorum kalbim temiz hakkım ve de Kimsenin hakkı kimsede kalmaz elbet ölümü tatsın Gel yanıma gönlüm yangın yeri beni sensiz bırakma Dert benim hasret benim ne olur beni sensiz bırakma Zor hayat çok yoruldum beni sensiz bırakma Zor hayat çok yoruldum yoruldum