Sondu Gunes Bak

bir ocak gecesi merhaba dedim hayata hep dedin ki güven bana bana sormadan inanma söz vermiştin oysa şimdi hepsi yalan oldu hiç çıkarmadan ses seda öpücükle ettin bana elveda bende bir gün küvette boğup öldürdüm balıkları kendime yetmedi gücüm katık yaptım acıları kalbin tam bir hayat eviymiş şimdilerde anladım ben bir kamyon şöförüydüm sadece geçerken uğradım bu şarkıyla beraber seni öldürdüm içimde gömdüm gözlerini hiç o mezardan çıkmasın diye son olarak tutulmayan sözlerine kızmadım tek merakım saklıyomusun hala lan hala verdiğim papatyaları aşkım verdiğim rahatsızlıktan çok özür dilerim inan sevgim değil nefretimdendi sözlerm ömrümde teksin her zaman bunu bil istedim seni aban verdiği için bugun tanrıya şükürettim sensiz bi gece yarısı gözlerimde acı var sessiz bir tren gibi çekti gitti umutlar şimdi muammada yarınlar ve arkamdaydı yalanlar yüz hatlarımı rahat bırakmaz ki gözlerimden akanlar yaşamadan anlaşılmaz benim gözlerimdeki acılar beni korkutan kokular tek tek içime doldular dört duvara saklanmış kara gölgeli umutlar yorganla örttüğüm hayallerimi gecelerimde boğdular bir kibrit çakıp yak bedenimi ellerinde ve çöz hasretini artık kendi ten örgünde herşeyim vardı senden önce saf bi sevgi dışında onu buldum gözlerinde şimdi çok yakında ölsem kaçınız umursar ölüm kokan bedenimi ve kaçınız sözünde durupta terketmedi zeynep gibi evet kötü başladık ama nolur güzel gitsin ve yeminliyim bu sefer inciltmicem zeynep seni SÖNDÜ GÜNEŞ BAK ÖLÜMDE ÇARE OLMAZ Kİ MAKUS AYRILIĞA ELVEDAM CESUR HABER VERDİ SANA AKTI OYSA NEYİ ÇÖZDÜ ZAMAN SÖNDÜ GÜNEŞ BAK UMUT DARBE YERKEN YENİDEN DEMEKDE ZORDU YA UNUTMAKTI BELKİ TEKTİ ARZU SENİN BENDE DERİN İZ BIRAKTIN