Ölüm Şehri

Huzuru anlattığım şarkılardan medet umma Tutup kolundan çekip götürür seni bataklığa Uyan rüyadan sıkıca tutun umutlarına Onu sakın bırakma biran olsun bırakma Gözümde görmüyor hiç bişeyi sözümlede ölmüyorsun ki Söküpte atılmıyor ne pis bi duyguymuşki ihanet Durup soruyorsun bunun neresinde adalet Bu kıyafet yapıştı üstüme büyük bi gaflet Sen affet, metanet yükselir damarlarımda Ve sonucu cinayet , cinnetin tam ortasında Gözlerinden cennetin kapısını aralasamda Ben ağlamak isterdim cehennem ateşine birazda Biraz daha bekle beni o soğuk ölüm şehrinde Yaşanmıyor her an ensemde soluk bela hissiyle Soyutlandım günahlarımdan sırat köprüsünde Sandım kendimi bıraktım bedenimi o derin boşluğa Dedim koşmaya gücüm yok bugün es geçin beni Pusuya yatmış çığ gibi ezip geçti hisslerimi Dizlerimi çöktüm giyotin sehpasındayım Bu gün yanımdasında yarın kimin sofrasındasın Bırak kurgulasın nasıl yaşamak istiyorsa Uğurlancaksın dört kolluyla nasıl olsa Kapı çalmaz azrail kalbini dışardan kapa Suratımda mutluluk pencereden bakarım huzura Aldanma çocuk gri tondadır mutluluk Aslını sorma biraz hüzün biraz burukluk Tutukluk yapıyor arada şu yaşlı kalbim Banada bulurduk bi bahane ağlasaydı gözlerim Neyse hastayım biraz aldığım bütün bu ilaçlar Uykumu getirdi gece biter sabah başlar Hep aynı yol aynı durum bi ton dostla Hep ayrıldı yollar sonu gelmiyor sonsuza kadar Yorumsuzum sorunsuzum sanıyorsun ki onursuzum Durum şudur yorulmuşum o yüzden somurturum Boğulmuşum bi çok derdin deryasında Yolum uzun o yüzden şu sikik müziği durdurun Huzuru anlattığım şarkılardan medet umma Tutup kolundan çekip götürür seni bataklığa Uyan rüyadan sıkıca tutun umutlarına Onu sakın bırakma bir an olsun bırakma