Retro (Ft. Safran)

Safran: Dumanla karışmış çayımdan çıkan sen kokusu, Mavinin her tonu değil,siyahımın tek tonusun, Benle sen,bir arada biz olamazken, Nasıl oluyor da konuşuluyor bizim aşk konumuz? Sen leyla,nasılsa ben sana mecbur Şeytan diyor koy mermiyi umutlarını çek vur Uymam ben merak etme vazgeçemem senden İmkansızı oyna mesela güneşe yak mum Kafamda ki kördüğümü çözmeyi bilen bir sen varsın, Kalbimde sensizliğin var,ona bir sen karşı, Sesinin aydınlattığı karanlıklar tekrar kararır da Umutla baktığın geleceğine buğulu gözlerle bakarsın. Gizliyorum aydınlıktan karanlık gözlerimi Aykırı olduğunu belirmiştim aşkımın sözlerinin Gözler yalan söylemez diyordu büyüklerim 3 yıldır çekiyorum yalancı gözlerin özlemini Vuslat İnkıraz: Gitmediysem meğer,gitmeliysem değer mi Sorun bunlar değil ve asla olmamalı eğer bitmeliyse. Hala ilk gün ki gibi,kime ne duygular beslediysem kime ne duygular beslediysem. Bugün bozulmalıyım eğer birinin ezberiysem Sorun ben de mi o halde rüzgar olup esmediysem Rüzgar gülü,seni unutmak mümkün mü hiç? Öyleyse gözlerim kapansın göğsüne değmediğimde Eğer seni benden alırsan baştan yazar parmaklar Ayaklarımın altında kırılmış ruj izli bardaklar Beni benden alan çarpıcı öyle bir güzelliğin var ki Sigara yakma olasılığı kaçınılmaz ucuz bi çakmakla Ey kadın parmak uçlarımı yakardın, Zor olsa da ben küllerimden yeniden doğardım Yerimden kalkamazsam bil ki aşkın külfetinden Sende yaprak yürüse bende ormanlar koşardı..