Göz Yaşı

Dünyanın dertlerini avcumda biriktirdim Anlatırımda kimse dinlermiki derdimi ben Kollarımı bağlayıp başımı önüme eğmedimki Bu yüzdenmi insanoğlu beni düşmanı mimledi Her zaman aynı uyandığımda soluk bigün Soğuk bi güneş içinde hüzne boğuk bi ses Yankılanır odamda ve düşüncelerden duman altı Çabalarım boşa benim didindikce daha battım Nefes almak zor gelir be artık anlayın beni Buruk bu yüreğin icinde kimseninde yok yeri Herkeze kal dedim öyle bi an gelirki artık Koştuğumuz yollardan yürümek bile zor gelir Nedeni neydi sence yaptıklarımızın bi bedelimiydi Ederi neydi yıpranışların söyle edebimiydi Yaşamın kollarında ölüme yakın olan bi dengedeyim Ben günahlarımla savaşta cennetimin harbideyim Göz yaşlarını biriktirip bi kenara sakla evlat Yanından ayrılma sen tek varlığın onlar Tek kaldığın anlarda içten bi çığlık gibi Gözlerinden ettiğin saçma küfür gibidir onlar