Medine'nin Ağıdı

Gel kalender şurdan otur Ahmet sen kazmayı getir Garib imiş ak medinem Mezarın ucunda yatar Üstüyün çalısın açtım Yakayın düğmesin çözdüm Amanın kızım amanın Yavrum benden vaz mı geçtin Dolandım da şu dağların ardından Ak medinem deli oldum derdinden Gerisine yanmıyom Kertenkele çıktı burnundan Al gelinim al gelinim Al yanağı bal gelinim Latifim odadan gelir Karşısında gül gelinim Çıktım çınarın bendine Çağırdım kendi kendime Anan gelir ak gelinim Doğan ayın on dördüne Kapısı ağır sekili Odası amber kokulu Latif dedik de vardık Yanı hacılı fakili Kızımın kaftanı yeşil Gün doğar da ışıl ışıl Şimdi karışır kumlara Kızım beliğini devşir Kızımın kaftanı sarı Sallansa da gezse bari Böyle görür ölüsünü Yabancıya veren deli Göksünden kalktı da kızım Göç geliyor dizim dizim Emmili dayılı kızım Afşar elleri de bizim Göksünden de kalktım geben Seni karsa verdi baban Ha çobana vara idin Elimizde yok mu çoban Esefim atın eğerler Ahmedim damdıra teller Zalım imiş bizim eller Vermezsen ölmezdi derler Kudretten harman savrulur Yabası yok küreği yok yeli yok Oturmuş da ak medinem ağlıyor Emmisi yok dayısı yok ili yok Karlı dağlar karsız dağlar Karı erir suyu çağlar Garib imiş kızcağızım Basmac' oğlun görmüş ağlar