Gazeteleri Biriktiren Çocuk

Okurdum dünyanın ruhunu Kızıl geceye Bir öpücükle buz kesti kalbim Durduğu yerde Bu benim masalım Hiç bitmeyecek sandım Anlattım herkese güneşi Gösterdim sonra sevmeyi Kaybetmek yoktu artık gençliği Birden kandırdı beni Ruhumu çaldı götürdü Ben küldüm o sarmaşık Unuttum adım neydi Bu benim masalım Hiç bitmeyecek sandım Uçtum sonra kollarına tutsak Peşimi bırak Aynalarda kaybolmuşum Gözlerime bir bak kardeşim Öyle misin sahi Yüzüm değişmiş Ağlamışsın ve gözyaşın Kalbime dökülmüş İşte o an çözüldü buzların Ve sana baktım Gözlerin açıktı tanıdım Çırılçıplaktın Bu benim masalım Hiç bitmeyecek sandım Yürüdüm hep toprağa bastım Hayal kurdum sınırsız Tam unutmuşken o yüze rastladım Yine kandırdı beni Ruhumu çaldı götürdü Ben küldüm o sarmaşık Unuttum adım neydi Bu benim masalım