Donar

Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam Görüşmüyoz artık konuşmuyoz Galiba senle tanışmıyoz İçimize atmaya barış diyoz Terk edip gidenede alış diyoz Bekleyip görcen nasip diyoz Sevgiye harman kaldık çok istiyoz Dilekte diliyoz hani hafif medeni Egolar ayrılmanın tek nedeni Kutup ayısıyla çölde bedevi Kışın yaz varsa yap grevi Sabahın dördü gene böyle bi Dolunay, yakamoz ‘‘sek içtiğim” Yalnızlık bugün tek işçiyim Gelme üstüme gelme Avuç içlerime kadar ısırdım bu gün Gelme üstüme gelme Sana şiir yazdım şair tek bastonlu kırık dişli Bu satırlar çocukluğumdan beridir gece kondulu diye fişli Bende dahil bilmiyom aga ne zaman başladı ne zaman bitti Neyi ne kadar sevdiysem okadarı gitti Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam Şimdi sessizliğin kralı elleri ceplerinde Eğmiş başını yere iki damla yaş aktı defterinden Ağıtları yakanlar var dünyanın martı seslerinde Müslümden bir bilebilsen azerden illede sen illede sen En derin yara en derin faça illede sen Tek göz bi oda öksürükle dolu iyimisin sen Yaşanır olur geçer, iyi mi desem kötümü desem Nasipse zaten olcak olan gerisini düşünme sen Gözüm döner ellerimin üstü ondan nasır Yaprak döker ya bi yanımız ondan her mevsim kasım Ağır yaralı duygular valiziyiz ama gitmeye hazır Şişenin dibi son paket tütün gider saçlarını kazır. Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam