Bülbül

Seni binlerce yıl öncesinden Marduk'un sırt çantasından Babil'in bal salkımlarından Kopardım kaçıyorum... Peşimde süvariler Aralarında bir dahi ben Önümüzde kafile ihtiyacım var şahide yakalandım Kurtar beni sahibem Kölen bırakıldı çöle Devrildim döne döne Ayağımda kaya bağlı Biraz daha dayan bağrım Beynimi parçalayan neştercesine ağrı Yalın ayaklarım çöl kumlarına dargın Onlarda kısraklar var benim altımda kağnı Seni yağmur beklerken başıma çöl yağdın Dayan kalp damarım tıkanma at O sese ses veren onlarca kıraat varken Bizim kısık sesli feryatlarımız duyulmaz Çatlakmış dudaklarıma bir yudum su kuyundan Lütfen eğer sana yalvarmaksa lütfen Çürümekteyim rutubetten küften Adına yazılmış yüzbinlerce güfte Varlığına yetmez sade süsler Üfle ateşlensin kurularım Aralarında yaşlarımda yansın Yaşı kalmamış kuru kalbim buna nasıl dayansın Varsın yansın o ateşten yüzün yüzüme yansır Anadan ayanım sana halim budur Bana sunacağın hain bu mu ? Gurur mu aşk ile aynı kapta duru mu ? Bülbüldüm o an bağrımdan vuruldum Başım bağrıma düştü üşüdüm Çöktüm öylece diz üstü küçücük Körpe kalbim yandı azaldım Öldüm ama bülbül adını kazandım