Bursa'da Aşk

Ben sonbaharım ölüm yağarım Toprak ağarır unutur yaprak baharı Bulut kadar ağarım eritirim umut olup bu '' harı 'Gök yüzünden yağmur yerine hüzün sağarım Et tırnaktan kopamaz kar kıştan Gururumu okşuyor şahte alkışlar Eğer aşk diye yanıyorsan, sakın Sakın kendini yemekten şikayet etme açlıktan Bu sonbaharı alın getirin yerine yazı Saba yelini bekliyorum çayımın demi de hazır Şişti eli nasır tuttu omuzları genç ihtiyarın Hiç olmadığı kadar bir omuza var ihtiyacı Bir soluk müsade et bir dirhem kazı İçine günah doldurduğum şu karanlık mezarı Beni kurtaramıyorsan azad et, durma Çek fişini beni ikiye bölen pirana dişli hızarın Kazdığım kuyudayım, azmıyım suyuna Ne götürdüm senden, duyulmuyor duyular Ölüm battı doğudan yaşam doğdu batıya Beni kaybettin üstadım ne yöndeydi pusulan Demir aldın, sırtıma bindin Sen sırtıma bindin fırtana dindi Kayboldu adım bozuldu kimlik Çözüldü düğümlerim tutmuyor ilmik Balta vurdun gövdeme liğme liğme ettin etimi Beni bu darağacında tutacak kalın bir ip getirin İçme şu pervasız dünya şerbetini, gönül Çünkü onun umut ektiği hayr, şer getirir. Aşk bana Bursa'da yurt Güneş ufkun rahminden doğup Katır dağlarını çiğnedi ayakları Geldi bastı boğazıma beni öldürürcesine boğup Herkesin bir derdi var her kesim aynı İnsanın ruhunu örten etten parkesi vardır Ardım sıra kaldı garp doğuyu önüme aldım Beni alimlerin seni konuştuğu şark esir aldı Kalbin toplar damarı aşk atar damarı ahtır Ah olmazsa o kalp atmayacaktır. Sen gözümden gittin gözüm senle gitti Çözümler de bitti aşk barut sen kibritsin Nefis pusuda durur, hazır da kapanı Diyor ki; kaçma benden kaçarsan kaparım Uzanıp içine maneviyat boşluğunun Her ışıkta durur, her günahta saparım Bu yolun görünmüyor sonu Ben düşürdüm aşkı karnımdan haydi sen doğur Her doğum yeni bir ölüm demektir Her adım bir zaman her zaman bir emektir.