Dön Dünya

Bir nefes üfledi titredi içim Hissettiğim tek şey o boşluğun içi Gitme vakti için kuşluk iyi bir seçim Dilimden dökülenlerdir ecir ya Rab ecir Ardından geleceğim, geleceğim sensin Merak ediyorum nasıl tükeneceksin? Gökyaşı ormanlarına sinecek sis Gel çünkü gelmesende gideceksin Gözyaşlarıma dokunma acılarım bulaşır Gittikçe kırışıyor teninin ipek kumaşı Gittikçe uzuyor kirpiklerin Gittikçe bitiyor bildiklerim Nakarat x4: Dön dünya Beni ince bir koza ipliğine ör dünya Ne çektiğimi gör dünya Dünya dön dünya Benim ne çektiğimi gördün ya Artık unutmazsın Yaşanmak güneşli günler bulutlarsız Öyle içten varsın ki bende en içte Seni görünce bir gün öleceğim sevinçten Seviyorsun aldatma sev içten Sanırım tükenmeyecek ayrılıklar gidişler Aldırma karanlığıma zaten geceyim ben Adının geçtiği şiirlerde gizli bir heceyim ben Kırılmaya mahsus yaratılmış bencileyin Bir yağmur damlasıyım topraksız niceyim ben Yalnızlığı neresinden tutayım? Tutup yakasından olmadığını unutayım Bozkırımın kısrak görünümlü ciğeri kuru tayı Seni çatlatacak kamçı koşturacak komutayım Ayak bastığın yerdeyim toprağım Nasıl beceriyorsun böyle güzel kokmayı? Yüreğinin surları ben kılıcım ok yayım Nasıl beceriyorsun beni seninle cenge sokmayı? Kır beni kırağı; kır ki incineyim Kır ki kinci bakışların dağılsın Kırk ikinci günündeyim gidişinin Kırk ikinci günü bugün vücuda gelişinin Nakarat x4: Dön dünya Beni ince bir koza ipliğine ör dünya Ne çektiğimi gör dünya