Ayrı Dünya

tenine ayrılık fısıldayan soğuk bir sonbahar, üşürce yalayıp geçti o aşk sandığımız, muhtevasına özgürlük düşü düşmüş alın karası, duygu fukarası rengi akşamları avuç içleri zakkum kokardı kadın her saçmalayışında geceye yakın vakitlerde biz biraz mübalalı didişirdik çılgınlar gibi sevişir çocuklar kadar sağlam küserdik piç ederdik aşkı ellerimizde bir yüzümüz Ekvatordu kavruk ve iç içe güneşle diğeri Londra olurdu ıslak kendi füme gökyüzünde biz hiç aynı sahil boyunu kullanmadık aynı kadehten şarap içmedik aynı şarkıyı takıp saatlerce dinlemedik aynı anda gülümseyip, aynı bahta küfretmedik hüzünle çarpışıp yüzümüz dökülünce yeryüzüne biz hiç aynı çocuğun başını da okşamadık aynı yağmurda ıslanmayıp, aynı gökyüzüne bakmadık. aynı bankta oturmadık, aynı rüzgarla sallanmadık. biz aslına bakarsan aynı havayı bile solumadık biz aynı evrende de yaşamadık. aynı sevabı paylaşıp, aynı günahı hiç işlemedik. mahşer günü bile bir araya gelip, aynı sorguya tabi tutulmayacağız. biliyoruz Tanrı'ya söz verdik... demon'