Mutlu Günlerden Kalma

Sus hiçbir şey söyleme, sende kalsın vedalar Ses çıkarmadan git, korkmasın hiç anılar Küs kalbim sevmeye, hain olmuş insanlar Yetelim mi biz bize, artık olduğu kadar Boynu bükük güllerin, bende eksik günlerin Yaşanmamış yılların var şimdiden özledim Tek bir resmin var bende mutlu günlerden kalma Ne güzel gülmüşsün öyle bendeki son hatıra O aldığın ilk kolye boynumda yas tutmakta O kadar çok şey var ki bitmiyor unutmakla Ay geceye küskün acıma saygısından Rüzgâr bile esmiyor bütün şehir susmakta