Seni Sevmekle Başlıyordu Herşey

sevmek gibi geliyordu herşey, sevmek gibi gidiyordu kadın... adının anlattığı, canın teni yakmasıydı, bir bulut, evet ama aslolan; bulutun suyu yağmasaydı... bir insanı sevmekle başlıyordu her şey ve boşanmak için, en az iki şahit gerekiyordu.. böyle zamansız güneşli, umulmadık mavi günlerde bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum iliklerimdeki yitik aşkı sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum sanki şiirini bilmediğim bir fransız akşamında kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin içimde ayak izlerin, aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan ve ben ne zaman kiminle sevişsem hala seni aldatıyorum...