Gönüllü Maruz (Ft. Dequell)

Verse 1: Zayıflığa yönelten herşeyi aklımdan koparttım Bu ben değildim, görsen halimden korkarsın Sevgi duygularımı arabamın bagajına attım Dahiyane güzelliğin bagajımda tatlım Düşünürken yıllarımızı bir sigara yaktım Solmayı unutan yüzüm yerdeki kanlardan yansır Karar veremiyorum, belki de yansın Dirisi bir bok etmeyen kadının ölüsü neden kalsın lan ? Yaşarken yaktın beni, ölürken kansız senin Gözünün yaşlarına bakamazdım artık derim ; Pişmanlık aktif değil, hayatım kan üçgeni İhanet tam günde 1, düşünmemiştin beni ! Düşünce cansız beden kalbimdeki hisler gibi, Günaha battım lakin yine de senin kadar pislenmedim ! Düşerken yoktun gidip başkasına sattın! Uğruna öldüğüm ve öldürdüğüm beynimden çıktın di mi ? Nakarat (Dequell): İcab eder terapi psikolojimi sen kur Dürüst olmak gerekirse ölüp oksijen kusman İsteğim bi gerçek, bölündüğünde kabus Gönüllü maruz, ölüm örüldü mahsus Verse 2: Başımı ellerimin arasında buldum, atıp Son kalan kolyenide foseptiğe yoktu tanık Yok olan hayatıma , tanrı hariç Sanıyorum ki bu ben içimdeki zayıflığa muhalif Artık yook, yüzümü asan hayallerimi var edenler Yok, hatırlamak silindi öldürdüğüm yüzler Dışardan değil gelip tam benimle izle Çünkü umut varsa kötülüğün laneti bizimle Unutuyorum günahlarımı şu zıkkımı içince Yaşattılar itip çünkü istemediğim biçimde Bu düşüşü hesaplayamaz onlardaki ivme Bütün sırlarımız saklı bir tür gizde Değişmeye çalışsamda genellikle fix be hayat, Elimde hayal kırıklıklarımdan listem Umarım son olursun tatlım sen Tanrım, iyiliğin yolunu sen izlet. Nakarat (Dequell): İcab eder terapi psikolojimi sen kur Dürüst olmak gerekirse ölüp oksijen kusman İsteğim bi gerçek, bölündüğünde kabus Gönüllü maruz, ölüm örüldü mahsus